Mum Alevi ile Oynayan Kedinin Öyküsü

Bir mum yanıyordu bir evin bir odasında
O evde bir de kedi vardı.
Geceler indiğinde kendi havasında
Mum yanar, kedi de oynardı.


Mumun yandığı gecelerden birinde
Kedi oyunlarına daldı.
Oyun arayan gözlerinde
Mumun alevi yandı,
Baktı,
Mumun titrek alevinde
Oyuna çağıran bir hava vardı.


Oyunlarını büyüten kedi büyüdü
Kendi türünde çocukçasına,
Döndü dolaştı, yavaş yavaş yürüdü
Geldi mumun yanına, oyuncakçasına.
Bir baktı, bir daha, bir daha baktı
Mumun alevinin dalgalanmasına
Uzandı bir el attı.
Bıyıklarını yaktırmadan anlamayacaktı..
İlk kez gördüğü mumun yakmasına
İnanmayacaktı.


Kedi, oyunlarında büyüyordu,
Mum, üşüyordu yanmalarında.
Zaman ikili yürüyordu
Aralarında.
Bir ayrışım görünüyordu
Birinin yanmalarında
Öbürünün oynamalarında.


Kedi oyunlarında büyüyordu,
Yitirerek gitgide oyunlarını.
Mum küçülüyordu yanmalarında,
Yitirerek gitgide yakmalarını.


Oynarken büyüyen kedi yanacak,
Aydınlatırken küçülen mum yakacaktı.
Küçülen yaka yaka aydınlatacak,
Büyüyen yana yana anlayacaktı.


Bir mum yanmasından
Ve bir kedi oyunundan
Kaldı sonunda
Bir gecenin tam ortasında
Bir evin bir odasında
Göz-göze susan
İki insan.


Mum yandı bitti,
Kedi büyüdü gitti.
Oyunlar karıştı gecelerde
Suskun uykusuzluklara.


O iki insandan, sonunda
Birinin anılarında kedi,
Birinin dalmalarında mum
Kaldı gitti.


Nerede bir mum yansa şimdi,
Nerede oynasa bir kedi,
Birbirine yansıyor, karışıyor gölgeleri..
Bugün dün gibi oluyor,
Dün bugün gibi.
Mum ellerimi tırmalıyor,
Belleğimi yakıyor kedinin elleri.



Özdemir Asaf

Değersiz İnsanlar Üzerine...

Eskiden olsa derdim ki: "Olsun, O da insan.. Aldığı nefes diğer tüm canlılara hakaret de olsa olsun, O'nu da yaratan yaradan.."
 
Ama şimdi, Ataol Behramoğlu'nun sayfalarca uzatılabilecek şiiri gibi benim de yaşadıklarımdan öğrendiğim şeyler var.
 
Herkes, sevilmeye layık değildir.
Herkes, değer vermeye layık değildir.
Herkes, karşına alıp hikayesini dinlemeye layık değildir.
 
Moğolistan'ın Türkiye'den 20.000 erkek istediği haberine dair ben ne dedim?

"2010'un güzel geçeceğini biliyordum ama bu kadarı bana da sürpriz!

Bir erkeğe 6 kadının düştüğü iddia edilen Moğolistan Türkiye'den 20.000 erkek istemiş.
Haberin detayları burada.
Ah böyle böyle kurtulacağız kızlar tek meziyeti pipileri olan adamlardan.
Gidene kadar kendilerini nimet sayan halleri de tavan yapacaktır elbette ama biz buna dayanabiliriz.
Ha gayret!"

 
 Ve bakın aslında çok haklı olduğumu gösteren  ne yorumlar geldi:
 
  bu lezbiyenler başa bela arkadaş hiç bişeye faydaları yok :):):):)

(Adsız)


ne oldu kızım zoruna mı gidiyo korkma yvrum erkeksiz kalmassın sen bulursun sende artık sağlamlar gittikden sonra bi kör topal:D

(lazkopat)


İşte tam da bunlar gibiler gidecek diye yazılmış bir yazıydı "Yaşasın Moğol Kadınları!"

İyi ailelere sahip, iyi okullarda okumuş, belli bir kültür seviyesine ve sosyal çevreye sahip hiçbir arkadaşım ne bu yazıyı, ne de bu haberi üzerlerine almadılar. Konu üzerine havada uçuşan esprilere alınmadılar. Çünkü onlar "Memlekette akıllı adam kalmadı" diye çağırılıyorlar diğer ülkelere. "Memlekette damızlık kalmadı" diye değil.

Demem o ki; memleketin cahili, aptalı elbette bitmez. Kimi gider Medine Memi'yi canlı canlı gömer. Kiminin iyi kötü okuması vardır; ama adsız, ama avam takma isimlerle boşalır buralarda yazılarımıza.

Yazının başında belirttiğim gibi herkesin kıymetli olmadığını öğrendim ben. İşim gereği ya da zorunlu diğer sebepler oluşmadıkça herkesle muhatap olmuyorum artık. Konuştuğu dili doğru düzgün yazmayı bile beceremeyenlerse ilk satırda alıyor hükmünü. Boşuna zaman ve nefes kaybı çünkü. Gereksiz..

Sadece bir defaya mahsus olmak üzere yapılmış bir açıklamadır bu.

Not: Aynı yazının altındaki yorumlardan biri, yazıya daha önce yorum yapan çok sevdiğim Eva'ya yönelik olduğu için silinmiştir. Benim bloğumda, benim yazımın altında yorumları olan kimseye hakaret edilemez.